Ne istediğini bilmeyen insanların arasında kaybolmakta kişiyi bozar.
Herkesin kendini ispatlamak ve konuşmak gibi bir derdi var.
Yüreğinize güveniyorsanız susun.
Boktan insanlara tamah ederek erimeyin Carrefour’daki dandik mumlar gibi.
Bu hayatta bir müddet sonra herkes içine kapanıyor, sosyal normların sikici kısıtları altında herkes ezilip evrim geçiriyor olumsuz yönde. Suratlar beş karış, metrobüs havasında tüm sıfatlar, sonu gelmeyecek gibi duran bir yolculuğun mutsuz ve skindirik sıfatları, sözüm size!

– Susun ve sadece bir kaç kadeh bir şeyler için, rahatlayana dek.

Anlamsızca akşamı beklemek ve daha sonra gece yarısına ve daha sonra her şeyi …

Hiç sonu gelmeyecek Bir Rüya bizimkisi sonunda bizi neyin beklediğini asla bilmediğimiz…

İşte bu yüzden konuşulacak Her Şey Anlamsız Zamansız ve saçma bir hal alıyor ve ben buna dayanamıyorum. Saat 02 05 bundan sonra gidecek yol varmış gibi gözüküyor ama hakikaten yok… birbirinin aynısı Günler geceler krizler atlatırız, geçen zamanın getirdiği Aynılıktan başka hiçbir şey değil, boşu boşuna anlam yükleyip farklı anlam yığının için de kaybolup gitmeye gerek yok,  kendimize kaçacak Alan yaratmaya  gerek yok,  kaçacak hiçbir şey yok… Gecenin Ortasındayız ve yapayalnız beklemeye devam ediyoruz…